Inauguracja sezonu Śląskiej Orkiestry Kameralnej

Saksofonista Łukasz Dyczko, zwycięzca 18. Konkursu Eurowizji dla Młodych Muzyków w 2016 roku w Kolonii wystąpi w piątek, 15 września w koncercie inaugurującym nowy sezon Śląskiej Orkiestry Kameralnej pod batuta jej szefa, Roberta Kabary.
image Łukasz Dyczko, fot. materiały prasowe organizatora

Wykonawcy:
Śląska Orkiestra Kameralna
Robert Kabara - dyrygent
Łukasz Dyczko (Zwycięzca 18. Konkursu Eurowizji dla Młodych Muzyków) - saksofon

Program:
Josef Suk - Serenada na orkiestrę smyczkową Es-dur op.6
Aleksandr Głazunow - Koncert na saksofon altowy i orkiestrę smyczkową Es-dur op. 109
Franz Schubert - Uwertura na instrumenty smyczkowe c-moll D.8
Lars-Erik Larsson - Koncert na saksofon i orkiestrę smyczkową op. 14

 
Podobno był za drobny, żeby od początku uczyć się gry na saksofonie, zaczął ją dopiero po dwóch latach nauki gry na flecie. W zeszłym roku skończył 19 lat, zdał maturę, dostał się na studia muzyczne w Warszawie. W Kolonii pokonał 11 finałowych konkurentów, wygrał 10 tys. euro i możliwość zagrania koncertu z orkiestrą Radia Zachodnioniemieckiego. Ujął jurorów pod przewodnictwem sławnego skrzypka Juliana Rachlina naturalną muzykalnością, wirtuozerią i wdziękiem, z jakim na saksofonie altowym zagrał Rapsodię na saksofon i orkiestrę belgijskiego kompozytora André Waigneina. Pod kolońską katedrą słuchało go kilka tysięcy osób, w tym koledzy ze szkoły muzycznej w Katowicach, którzy przyjechali do Niemiec z transparentami, a po werdykcie nosili zwycięzcę na rękach po placu. „Jurorzy nie mieli wątpliwości. Łukasz pokazał najbardziej spójną osobowość, bardzo stylową i pasującą do eleganckiego instrumentu, na którym gra„ – mówił Wyborczej Robert Kamyk z TVP Kultura, koordynator polskiego etapu Konkursu Eurowizji na Młodego Muzyka Roku.
 
Występ niezwykle muzykalnego i utalentowanego saksofonisty śląscy kameraliści dobrze wykorzystają. Łukasz Dyczko będzie solistą aż w dwóch koncertach saksofonowych skomponowanych w tym samym 1934 roku. Pierwszy jest dziełem Aleksandra Głazunowa, spadkobiercy artystycznej ideologii „Potężnej Gromadki” i jej stylu narodowego, wielkiego symfonika z doskonała znajomością techniki kontrapunktycznej, niezawodnym wyczuciem formy i dynamiczną inwencją tematyczną. Drugi to utwór Larsa-Erika Larssona, jednego z czołowych autorów szwedzkiego neoklasycyzmu, twórcy także muzyki filmowej i teatralnej oraz muzycznego pedagoga. Jego styl kompozytorski był eklektyczny (od postromantyzmu do technik wywodzących z dodekafonii) ale oryginalny, jeśli chodzi o metodę.
 
Sama orkiestra swój kunszt objawi w utworach ulubionego ucznia i zięcia Antonína Dvořáka – Josefa Suka oraz Franza Schuberta, genialnego twórcy nie tylko pieśni, znakomitych miniatur fortepianowych i pereł kameralistyki, bo także „rasowego” symfonika.




komentarze

dodaj komentarz
jeszcze nie dodano komentarza
dodaj komentarz