wykonawcy:
Kwartet Śląski
Niklas Sivelöv – fortepian
Marcin Trzęsiok – prowadzenie cyklu
program:
Ottorino Respighi – Quartetto dorico, P. 144
Jean Sibelius – Kwintet fortepianowy g-moll
Wczesna twórczość Ottorino Respighiego (1879–1936) stoi pod znakiem wpływów niemieckich, zwłaszcza Brahmsa. We Włoszech, zdominowanych przez wielką epokę opery XIX wieku, chciał Respighi przywrócić rangę muzyce instrumentalnej. Po I wojnie światowej kompozytor ten zmienił styl. Zbliżył się ku prądom neoklasycznym, co było dlań rzeczą naturalną, skoro od dawna już interesował się muzyką dawną, zwłaszcza spuścizną Claudio Monteverdiego. „Kwartet Dorycki” (1924) należy do całej grupy dzieł, w których Respighi sięga do systemu skal średniowiecznych. Muzyka to szlachetna a zarazem tchnąca duchem „szalonych lat dwudziestych”. Pod archaiczną patyną pulsuje tu nowoczesna ironia.
Kwintet fortepianowy g-moll napisał Jean Sibelius (1865–1957) w roku 1890, podczas pobytu w Berlinie, i w reakcji na muzykę, z jaką się tam spotkał. Zważywszy na długie dojrzewanie jego stylu, należy traktować ten utwór jako dzieło jeszcze młodzieńcze. Dojrzały Sibelius nie szczędził tej partyturze cierpkich słów, choć zdania znawców jego muzyki są o wiele bardziej łaskawe. Wskazuje się np. na kiełkujące już tu zaczyny pierwszego wybitnego dzieła Sibeliusa, poematu symfonicznego „En Saga” (1892), a nawet „I Symofnii” (1899). Podczas premiery (w Helsinkach) partię fortepianu wykonał sam Feruccio Busoni.
komentarze
dodaj komentarz