Britten urodził się na wschodzie Anglii w Lowestoft w hrabstwie Suffolk jako najmłodsze dziecko w rodzinie dentysty. Pierwsze lekcje gry na fortepianie i zapisu nutowego prowadziła jego matka. Studiował w Royal College of Music w Londynie, gdzie zapoznał się z muzyką Igora Strawińskiego, Gustawa Mahlera i Dymitra Szostakowicza, która stanowiła dla niego niewyczerpane źródło inspiracji.
Twórczość kompozytora jest wynikiem kompromisu między brytyjską tradycją, a szeroko pojętą nowoczesnością w muzyce XX wieku. Styl jego muzyki odznacza się ciekawym naśladowaniem melodyki języka angielskiego, częstym stosowaniem w odmienny sposób tradycyjnych figur retorycznych, podporządkowaniem się neoklasycznej dyscyplinie formy, a zarazem skłonnością do podkreślania związków z literaturą.
„Britten udowodnił, że opera nie skończyła się wraz z XIX stuleciem; z jej dorobku korzystał umiejętnie, ale wprowadził też radykalne zmiany. Orkiestrę często ograniczał do kilkunastu instrumentów, a potrafił napełnić muzykę mnogością motywów. Wybierał tematy dotykające złożonych problemów moralnych, stąd jego opery nie poddają się jednoznacznym interpretacjom” – napisał krytyk, Jacek Marczyński.
komentarze
dodaj komentarz