Niżyński odprawia nabożeństwo żałobne za zmarłego kochanka (twórcę słynnych Baletów Rosyjskich), odgrywając swoje kolejne artystyczne wcielenia z „Pietruszki", „Popołudnia fauna" i „Święta wiosny". Czyni zarazem spowiedź życia i coraz bardziej pogrąża w obłędzie. W akcie obnażenia, a także skruchy staje przed widzami wielki grzesznik, pyszny aktor, szaman i kapłan błogosławiący grupce pacjentów uczestniczących razem z nim w obrzędzie, zdolny wykreować scenę własnej, odkupieńczej śmierci na krzyżu.
W opuszczonej kaplicy szpitala dla nerwowo chorych w szwajcarskim Kreutzlingen zaczyna się tajemnicze nabożeństwo. Kapłanem i głównym bohaterem jest pogrążony w schizofrenii genialny tancerz Wacław Niżyński i grupa „skaptowanych” przez niego pacjentów. Nabożeństwo jest mszą żałobną za duszę człowieka, który w życiu Niżyńskiego był przekleństwem a jednocześnie zbawieniem. Diagilew, założyciel baletów rosyjskich zmarł w Wenecji i ta wiadomość doszła do świadomości Niżyńskiego. Okazuje się, że przez dwadzieścia lat spędzonych w szpitalach przygotowywał się właśnie do tego momentu.
Sztuka inspirowana jest wstrząsającymi „Dziennikami” Niżyńskiego wydanymi przez jego żonę Romolę.
Wacław Niżyński (ur. 12 marca 1889 w Kijowie, zm. 8 kwietnia 1950 w Londynie) – rosyjski tancerz i choreograf polskiego pochodzenia, jeden z najwybitniejszych tancerzy baletu XX w. W wieku 30 lat, będąc na szczycie światowej kariery, Niżyński zaczął przejawiać objawy schizofrenii. Choroba wyeliminowała go ze świata baletu, uniemożliwiła reżyserowanie i skazała na pobyt w szpitalach psychiatrycznych przez ponad połowę życia. Genialny tancerz pozostawił fascynujący dokument choroby w postaci dzienników.
Pokaz przygotowany w ramach programu Teatr Polska.
scenariusz i reżyseria: Piotr Tomaszuk
scenografia: Eva Farkasowa, Jano Zvarski
muzyka: Piotr Nazaruk
obsada: Rafał Gąsowski, Katarzyna Gacal (zastępstwo – zmiana w obsadzie), Dariusz Matys, Paula Czarnecka, Miłosz Pietruski
Spektakl dla widzów od 15 lat.
komentarze
dodaj komentarz