Krajobraz jest naszym doświadczeniem a zarazem nieosiągalnym celem, który jest niekończącą się podróżą od źródeł aż po kres. Temat, który podejmuję otwieram z różnych perspektyw: raz – jako mikroświat, ulotne, niepozorne zjawiska zachodzące non stop, lecz często przez nas niedostrzegane, w moim ujęciu związane z przyrodą, dwa – jako perspektywa makro, świat widziany z daleka, przestrzeń, pustka, próg. Skrajność tych przestrzeni i materii jest dla mnie związana ze wspomnieniami i sferą podświadomości, która przejawia się w różnicy między jednym a drugim tworząc przez to niepokojący, pół-realny klimat labiryntu. Najważniejszą sprawą, którą chcę podjąć jest to, jaki wpływ wywiera na nas środowisko, w którym się wychowujemy, dokąd nas prowadzi i jaki odcisk psychologiczny pozostawia.
Karol Babilas, student Grafiki Warsztatowej na ASP Katowice
komentarze
dodaj komentarz