W teatrze europejskim trudno znaleźć komedię, o której można by powiedzieć, że nie ma w niej nawet śladu Plauta. Zasługą tego rzymskiego komediopisarza jest przede wszystkim dostarczenie komedii zbioru fabuł i intryg, a także galerii postaci-typów, wyposażonych w ludzkie wady.
Mit Amfitriona opowiada o wodzu tebańskim, który po powrocie z wojny zastaje w domu, a co gorsza w alkowie, swojego sobowtóra. W owego sobowtóra wcielił się Jowisz, który zapłonął miłością do Alkmeny i postanowił z nią spłodzić Herkulesa. Znając wierność swojej wybranki, wpadł na pomysł, by przybrać postać jej własnego męża.
„Amfitrion” to tragikomedia, w której wiele jest scen wybitnie farsowych.
„Amfitrion”
Titus Maccius Plaut
tłumaczenie: Ewa Skwara
Reżyseria: Andrzej Sadowski
scenografia: Andrzej Sadowski
muzyka: Małgorzata Tekiel
współpraca choreograficzna: Marta Pietruszka
obsada:
Grzegorz Widera – Merkury, bóg,syn Jowisza
Marcin Kaleta – Sozja, niewolnik Amfitriona
Zbyšek Radek
Joanna Litwin – Alkmena,żona Amfitriona
Tomasz Kłaptocz – Amfitrion, król Teb, mąż Alkmeny
Rafał Walentowicz – Blefaron, sternik na okrętach Amfitriona
Barbara Szotek-Stonawski – Bromia, niewolnica Alkmeny
Lidia Chrzanówna – Tessala, służąca Alkmeny
Małgorzata Pikus – chór
Halina Paseková – chór
Anna Paprzyca – chór
Małgorzata Sikora – chór
premiera: 15.12.2018
komentarze
dodaj komentarz